Vitamine K of fylochinon werd in 1929 ontdekt als een essentiële voedingsstof voor de bloedstolling. In een Duits wetenschappelijk tijdschrift werd de eerste ontdekking gerapporteerd, waar het ‘Koagulationsvitamin’ werd genoemd. Dit is waar de ‘K’ vandaan komt. Vitamine-K werd ook vermoedelijk ontdekt door de tandarts Weston Price, die in het begin van de 20e eeuw de wereld rondreisde om de relatie tussen voeding en ziekte bij verschillende populaties te bestuderen. Hij ontdekte dat voeding van de welvarende klasse rijk was aan een niet-geïdentificeerde voedingsstof, die bescherming leek te bieden tegen tandbederf en chronische ziekten. Hij verwees naar deze mysterieuze voedingsstof als ‘activator X’, waarvan nu wordt aangenomen dat het vitamine K2 is geweest.
Wat is vitamine K?
Er zijn twee hoofdvormen van vitamine K:
- Vitamine K1 (phylloquinon): Gevonden in plantaardig voedsel zoals bladgroenten.
- Vitamine K2 (menachinon): Gevonden in dierlijk voedsel en gefermenteerd voedsel
Een van de belangrijkste functies van vitamine K is het reguleren van de calciumafzetting. Met andere woorden, het bevordert het transport van calcium naar de botten en voorkomt op die manier de verkalking van bloedvaten en nieren. Hiernaast is vitamine K is nodig voor een goede bloedstolling en hartgezondheid. Sommige wetenschappers suggereren dat de rollen van vitamine K1 en K2 heel verschillend zijn, en velen zijn van mening dat ze volledig als afzonderlijke voedingsstoffen moeten worden geclassificeerd. Dit idee wordt ondersteund door een dierstudie die aantoont dat vitamine K2 (MK-4) de verkalking van bloedvaten verminderde, terwijl vitamine K1 dat niet deed. Gecontroleerde onderzoeken bij mensen stellen ook vast dat vitamine K2-supplementen over het algemeen de gezondheid van botten en het hart verbeteren, terwijl vitamine K1 deze gezondheidsvoordelen niet liet zien. Er zijn echter meer menselijke studies nodig voordat de functionele verschillen tussen vitamine K1 en K2 volledig kunnen worden begrepen.
Bronnen:
- https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-1-4899-1789-8_19
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3530901/
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5494092/
- https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14654717/